Natufijczycy

 



"Żyzny półksiężyc"

Podstawą cywilizacji Bliskiego Wschodu było
rolnictwo. Pierwsi osadnicy będący rolnikami pojawili się na obszarze
tzw. "żyznego półksiężyca". Był to region dobrych i lekkich pól
uprawnych oraz przewidywalnych opadów deszczu rozciągający się łukiem od
Izraela przez Liban, Syrię i Południową Turcję aż do podnóża
znajdujących sie w Iranie gór Zagros. To właśnie tutaj dokonało się po
raz pierwszy przejście od wędrownego, łowiecko-zbierackiego trybu życia
do stałego osadnictwa i pracy na roli.

Natufijczycy.
Pod
koniec epoki lodowcowej tutejszy klimat był wilgotniejszy i łagodniejszy
niż obecnie. Tereny te nadawały się więc do uprawy takich zbóż jak
jęczmień, pszenica samopsza i płaskurka, a także jadalnych nasion roślin
strączkowych, migdałowców, dębów i drzew pistacjowych. W pełni
zaspokajały one potrzeby konsumpcyjno-lokalnych plemion starszej epoki
kamienia. Najważniejszą z grup plemiennych byli Natufijczycy z Lewantu.
Około 10 500 lat p.n.e. obrali oni osiadły tryb życia i zamieszkali w
wioskach składających się z drewnianych chat budowanych na kamiennych
fundamentach, przenosząc się w pewnych okresach roku do sezonowych
obozowisk. Członkowie tych plemion polowali na gazele lecz ich stałym
zajęciem była uprawa dzikich zbóż, które żęli za pomocą kamiennych
noży. 

Początki kultur rolniczych
W wieku dziewiątym przed
naszą erą klimat stał się bardziej suchy, a różnorodność dzikich zbóż
uległa znacznemu ograniczeniu. Aby zabezpieczyć sobie dopływ żywności
Natufijczycy zaczęli sadzić w pobliżu swoich osad nasiona dzikich zbóż.
Około 8000 roku p.n.e. nauczyli się uprawiać zboża. Dobierali je ze
względu na określone cechy (np. wielkość kłosa). Doprowadziło to do
zwiększenia plonów, ułatwiając jednocześnie zbiory. W ten sposób, w
ciągu kolejnych kilku wieków udomowiono różne odmiany wspomnianych już
przeze mnie: jęczmienia oraz pszenicy. Rolnicy okresu przejściowego
nadal polowali na zwierzynę oraz zbierali plony nieokełznianych pól i
lasów. Lecz w miarę przyrostu populacji w coraz większym stopniu
wykorzystywali własne uprawy. Około 7500 lat p.n.e. pojawiły się
społeczności o w pełni ukształtowanej gospodarce rolnej, które
zapoczątkowały neolit czyli młodszą epokę kamienia.