zbliż ręce
odrzuć pretensje
i przestań uciekać
bo i tak jesteś
bo i tak żyjesz we mnie
chociaż oficjalnie
i na własną prośbę
już nie istniejesz
w świecie emocjonalnych stempli
bo wycofałaś się z pola walki
pod moją obecność
na froncie puszek duńskich
razem z fotografiami
barwnymi jak nasza przeszłość
i całe miasto gada teraz
że nie wrócisz już więcej
jak to wszystko
co wycięte zostało z ciebie
ostatecznie
w czasach przede mną