W kakofonii transportowej arki rodzi się niezobowiązująca teza:
Wszechświat jest efektem orgazmu myśli bezkształtnej,
jest zapłodnieniem działania, bezcielesnej siły tworzenia!
I szybciej odnajdziemy w nim zacięcie, przejęcie
czy opór,
niż przypadek i nieodpowiedzialne,
bezmyślne mrugnięcie okiem
w chwili pra- rozwarcia!
A jednak koncepcji usiłujących odpowiedzieć ostatecznie
na pytania
czym jest i do czego jesteśmy mu potrzebni
jest tak wiele,
że na chwilę obecną nie da się uzyskać
odpowiedzi bezsprzecznej
i leczącej z niejasności.
Można co najwyżej dołączyć
do jednej z grup poszukujących recepty,
z teczką własnych "świateł",
i spróbować "przyśpieszyć jasność".
Ale nic więcej.
